Geplaatst op

I k staar dromerig in het eindeloze groene berglandschap. Wolken rollen traag over de toppen en schapen zijn als witte stipjes te ontwaren op de hellingen. Ik ben net vertrokken over de 155 kilometer lange Forgotten World Highway op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland, en hoewel de naam anders doet vermoeden weet ik nu al dat ik deze rit niet snel zal vergeten.

Ik zie een prachtige waterval en verlaat de weg om in het bos het graf van de ontdekkingsreiziger Joshua Morgan te bezoeken.

De Forgotten World Highway voert van Stratford naar Taumarunui. De route is ontstaan in een ver verleden en gaat over oude Maori paden en langs de sporen van ontdekkingsreizigers. Hoewel de weg tegenwoordig veel beter begaanbaar is, is een 4-WD nog steeds geen overbodige luxe, omdat sommige delen onverhard zijn. En hoewel je zou verwachten dat het hier drukker is dan het vroeger was, kom ik met uitzondering van een stel in een camper geen andere mensen tegen onderweg.

Als ik aan mijn stuur hang om de zoveelste bocht door te gaan, begrijp ik het understatement van de vrouw van de autoverhuur. Toen ik vanmorgen vroeg wat mij te wachten stond op de route zei de vrouw achter de balie: ‘It’s a bit upsy downsy’. Persoonlijk associeer ik de route meer met een natuurlijke achtbaan die door de bergen slingert. Het voordeel is uiteraard dat ik zelf rijd en dat ik kan stoppen wanneer ik wil. En dat doe ik dan ook vaak. Niet omdat ik misselijk word van mijn eigen rijkunsten, maar omdat er ontzettend veel te zien is. Borden langs de weg vertellen over oude legendes en de eerste bewoners van de streek. Ik zie een prachtige waterval en verlaat de weg om in het bos het graf van de ontdekkingsreiziger Joshua Morgan te bezoeken.

Hoe dichter ik bij Taumarunui kom, hoe meer mijn verbazing toeneemt. Ik heb nog nooit zo’n groen gebied gezien in Nieuw-Zeeland. Begrijp me niet verkeerd, ook de rest van Nieuw-Zeeland is adembenemend, maar deze plek is zo anders. Kegelvormige bergen en ruig begroeide hellingen. Het zou me niet eens verbazen als er pioniers op een paard de hoek om zouden galopperen. De camper die me passeert, verrast me meer. Maar het zet me ook aan het denken. Waar zijn de andere toeristen? Dit zou eigenlijk toch iedereen moeten zien die naar Nieuw-Zeeland reist? Maar aan de andere kant maakt het mijn bezoek ook extra speciaal. Alsof ik voor even alleen op de wereld ben.

Die avond zie ik voor het eerst weer leven in de brouwerij zodra ik arriveer in de accommodatie River Birches in de plaats Turangi. Het kleinschalige River Birches biedt een ontspannen verblijf aan de oever van de Tongariro River, op ongeveer 40 minuten rijden van Tongariro National Park en Lake Taupo. Een heerlijke plek om een paar dagen te verblijven en te genieten van de Nieuw-Zeelandse gastvrijheid of een volgend avontuur aan te gaan; de Tongariro Crossing!

Daarover volgende week meer!

Een deel van deze reis vind je terug in de voorbeeldreis ‘Pure New Zealand’.