Geplaatst op

V andaag vertrek ik voor het eerst naar Dubai! Ik heb er al weleens eerder een stop gemaakt toen ik op doorreis was naar een andere bestemming, maar als je een stad alleen vanaf de luchthaven ziet, dan mis je toch een bepaalde ervaring ;) Omdat ik om 21.40 uur vlieg vanaf Amsterdam, eet ik nog even snel iets op Schiphol voor ik de lucht in ga. Morgenochtend om 06.15 uur ben ik in Dubai!

Hoog in deze toren ziet niemand je en zelf zie je alleen de sterrenhemel boven je en de lichtjes over de woestijn.

Dinsdag 22 september

En inderdaad... om iets voor 6-en land ik op Dubai airport. Mijn transfer naar mijn eerste hotelinspectie staat om 07.30 uur ingepland, dus ik maak me al even zorgen of ik straks een uur op de luchthaven moet zien door te brengen, maar ik hou vertrouwen in ons lokale agentschap die alles altijd tot in de puntjes regelt. En wat blijkt? De koffers laten erg lang op zich wachten en pas om 07.05 uur sta ik buiten. Daar staat mijn chauffeur Tarek al op me te wachten. Even later zie ik ook dat ik een gemiste oproep van hem ontvangen heb. Lief dat hij al even belde. Het is toch altijd even zoeken bij aankomst op een nieuwe luchthaven. Tarek komt uit India en werkt al 4 jaar in Dubai als chauffeur. Hij vertelt me dat je tegenwoordig slechts 6 jaar een werkvergunning krijgt in Dubai en dat je daarna het land weer uit moet. Later wordt dit weer tegen gesproken door iemand anders die ik spreek, dus ik vraag me af wat de waarheid is. Misschien ligt die ergens in het midden. Tarek weet me ook te vertellen dat slechts 15% van alle werkenden een local uit Dubai is. Voor de overige 85% van alle banen rekent Dubai op expats. De Indiers zijn de grootste groep met 40% van de werknemers, op de voet gevolgd door de Pakistanen. Ik vind het ontzettend leuk dat Tarek zo praatgraag is, want één van de beste informatiebronnen voor een reis specialist is de lokale chauffeur. Vaak zijn zij van alle ins en outs op de hoogte.

Om half negen ’s ochtends komen we aan bij de Banyan Tree Ras Al Khaimah. Dit resort ligt aan het strand en heeft 32 villa’s. Hoe verder weg gelegen, hoe meer privacy. Elke villa heeft zijn eigen zwembadje en de villa’s zijn uitgerust in Arabische stijl. Vanuit het restaurant kijk je uit over de infinity pool met daarachter het strand en de zee. De strandstoelen staan al klaar. Ik eet even een snel ontbijtje van yoghurt met vers fruit en noten en een vers sapje. Achter me maakt de chef in de buitenkeuken heerlijke scrambled eggs voor me klaar.

Al zittend aan een tafeltje buiten, kom ik tot de conclusie dat dit een fijne plek is om te relaxen, maar dat het strand niet echt idyllisch te noemen is. Ook mis ik bepaalde faciliteiten zoals een Spa, een gym en net even die finishing touch. De Sales manager Alyssa die me de rondleiding geeft, heeft ook de Banyan Tree Al Wadi in haar portefeuille. Zij zegt dat ze altijd adviseert om beide resorts te combineren.

In 20 minuutjes rijden we naar dit hotel. Bij aankomst zie ik dat het mooi gelegen is, verstopt in de woestijn. Het hotel doet Arabisch aan met wapperende kleden en mooie houtsnijwerken in elke deur. Ze stopt me een flesje water toe en zegt ‘for on the way’. Ik kijk haar aan en zij zegt dat dit wel een uurtje gaat duren. En ze heeft gelijk. Het resort is heel ruim opgezet. Het heeft 101 villa’s, elk met een eigen zwembad.

Er zijn drie kamercategorieën en naast dat de villa’s steeds ruimer worden, krijgen ze ook steeds meer privacy. We bekijken een aantal villa’s en je kunt vanuit je zwembad de gazelles en gemsbokken zien lopen!
De villa’s zijn ontworpen als Arabische tenten en door de gordijnen aan één kant van de villa dicht te houden, heb je ontzettend veel privacy. Alle muren zijn overigens wel van steen en glas. De gordijnen zijn een extraatje. Waar het me aan keuze ontbrak bij het resort in ras Al Khaimah, is dat hier in de woestijn niet het geval. Er zijn verschillende restaurants. In het signature restaurant Saffran kun je heerlijk Thais eten en verder zijn er drie restaurants en bars waar je internationale en Arabische gerechten kunt eten. Als je echt iets te vieren hebt, dan huur je de Saffran Tower af.

Hoog in deze toren ziet niemand je en zelf zie je alleen de sterrenhemel boven je en de lichtjes over de woestijn. Volgens Alyssa is hier al menig huwelijksaanzoek geweest. Wat een superplek!
Banyan Tree Al Wadi neemt ook zijn verantwoordelijkheid qua duurzaamheid en het voortbestaan van bedreigde diersoorten. De oryx (in Afrika noemen ze dit de gemsbok, aldus Alyssa) is namelijk een bedreigde diersoort. Drie jaar gelegen waren er slechts zes oryxen in Banyan Tree en nu drie jaar later hebben ze er 26 en zijn twee van de vrouwtjes zwanger. 

Verder organiseren ze kamelen- en paardrijtochten door de woestijn en kun je op pad met de ranger voor birdwatching. Er zijn veel verschillende migratie vogels die allemaal eventjes Al Wadi aandoen. We lopen samen nog even naar de plek waar de kamelen en paarden worden verzorgd en ik zie de vogels (uilen en valken) waarmee gewerkt wordt. Ook is er aan het meer een schuilhut gemaakt vanwaar je de vogels in alle rust kunt gadeslaan. Ik zie een groene bijeneter en Alyssa wijst me een reiger aan. Ik kom zelf uit Den Haag en daar hebben we zat ‘reigahs’ dus daar ben ik niet zo van onder de indruk, maar van de rest van het resort wel. Al Wadi heeft een heerlijke Spa, een gym, een yogaruimte en een ‘Regenwoud’. Er zijn maar een paar Banyan Tree Hotels die dit hebben en hier ga ik niet teveel over verklappen. Des te groter is de verrassing. In een uurtje kom je hier weer als herboren uit. Helaas had ik er geen tijd voor, maar ik kan me er alles bij voorstellen. Ik neem afscheid van Alyssa en stap in de auto naar mijn laatste bestemming van vandaag, Six Senses Zighy Bay. Onderdeel van één van mijn favoriete hotelketens en ik kijk er enorm naar uit om hier te verblijven.

We rijden in 1,5 uur (via 6 van de 7 Emiraten) naar het noordelijkste puntje van Oman. Na een stoffige kronkelrit komen we aan boven op de berg vanwaar je een super uitzicht hebt over Zighy Bay. Als je durft, kun je hiervandaan al paraglidend het resort binnenkomen, maar ik heb hoogtevrees, dus stap snel de auto weer in. Bij aankomst krijg ik een verse smoothie en lekkere vijgen en dadels die uit de eigen tuin komen. Ik wordt met de caddy naar mijn verblijf voor vannacht gebracht, de Pool Villa. Super!

Een ruime villa met een eigen zwembad (volledig afgeschermd). Overal zijn gezellige hoekjes met kussentjes (à la Six Senses) gecreëerd. Alsof dat nog niet genoeg is, heb ik binnen ook nog een ruime badkuip om in te badderen en een grote outdoor douche. Ik fris me snel op en ga vervolgens met de manager het resort bekijken. Ik bekijk alle villatypes en de duplex villa met twee slaapkamers is echt ideaal voor gezinnen. Met een heerlijk groot zwembad. Kies je voor de beachfront villa, dan zit je meteen op de eerste rij aan het strand en kun je de kids goed in de smiezen houden. Wat een mooie plekjes en er wordt veel georganiseerd voor de gasten! Yoga, snorkelen, duiken, kayakken, mountainbiken, wandelingen, kookclinics, beachvolleybal, etc. Toch zie ik bijna niemand. ’s Avonds bij het diner, is het gezellig druk. De tafels zijn ruim opgesteld waardoor iedereen privacy heeft. Ik eet in het Summer House en geniet van het uitgebreide buffet van de Spice Market. Je kunt hier ook à la carte eten, maar ik vind het wel prima voor zo’n eerste avond. Ik denk dat ik maar 3 uurtjes geslapen heb in het vliegtuig vannacht en kruip, na een drankje in de Zighy Bar, vroeg onder het katoen. Een leuk weetje is dat ik hier verblijf tijdens de Eid Al Adha, het offerfeest. Vanaf vandaag t/m 26 september mag er – opgelegd door de overheden- nergens in Oman en de V.A.E. alcohol geschonken worden. Maar.....(wordt mij even verteld door mijn persoonlijke GEM (Guest Experience Maker) ze hebben wel wat flesjes wijn voor me koud gelegd in de minibar op mijn kamer. Laat de Omani regering het maar niet horen ;)

Tip: als je in de economy class naar Dubai vliegt, raad ik aan om overdag te vliegen. Het is maar zes uurtjes en je komt dan redelijk goed aan. Als je net als ik slecht slaapt in het vliegtuig, kom je echt gebroken aan. Als je business class vliegt, maakt het niet uit. Je vliegt dan ’s nachts met de EK150 en deze heeft een business class die volledig plat kan. De indeling is 2-3-2, dus wanneer je met z’n tweeën reist, heb je veel privacy als je op tijd boekt.