Geplaatst op

N a een lange maar goede reis kom ik aan in Siem Reap. Het is inmiddels de vierde keer dat ik in Siem Reap ben. De eerste keer was in 2003 en ik ken geen enkele plaats die zó veranderd is… 12 jaar geleden was het een stoffig stadje met alleen wat lokale guesthouses en restaurants en één goed hotel. Inmiddels komen er 3 miljoen bezoekers per jaar en waarschijnlijk dit jaar zelfs 5 miljoen! De hotels en restaurants zijn hier heel dankbaar mee omgegaan.

Je rijdt langs prachtige rijstvelden en passeert meerdere lokale dorpjes.

De eerste dag heb ik vooral besteed aan het bezoeken van de vele nieuwe accommodaties. Het is moeilijk om een keuze te maken want er zijn inmiddels veel mooie en goede hotels. Amansara blijft nog steeds mijn favoriete accommodatie. De service is hier ongekend hoog, maar ook in Shinta Mani Club vind ik de service ontzettend goed.

’s Avonds heb ik een bezoek gebracht aan het Phare Circus. De NGO steunt dit project. Kansarme jongeren volgen een opleiding  tot artiest en dit resulteert in een spectaculair optreden. Frankrijk heeft de circustent geschonken waardoor de optredens nu altijd door kunnen gaan. Inmiddels is de groep die ik heb bezocht zo goed dat ze volgend jaar in Amerika en Frankrijk gaan optreden. Mooi project!

De volgende dag, 23 oktober, staan er meerdere inspecties op mijn lijstje. Ook nu weer een aantal mooie accommodaties gezien zoals de Sala Lodge. Een verblijf in een authentiek Khmer huis. Ook Phum Baitang heeft zeker potentie en toch ook Park Hyatt, het oude De La Paix Hotel, is nog steeds een zeer prettig onderkomen. Ik breng ook een bezoek aan Kethana, zij is Cambodjaanse en haar man komt uit Nieuw Zeeland. Ze runnen een bekend restaurant in Siem Reap, The Sugar Palm, en wonen prachtig op het platteland in Siem Reap. Ze willen de echte Khmer cuisine in stand houden en serveren daarom typische Khmer gerechten. Ik ben naar hun huis gegaan en heb hier een zeer interessante kookdemonstratie /  workshop gehad. Bruce en Kethana zijn twee zeer bijzondere mensen die veel over Cambodja en het echte leven weten.

Ook heb ik een bezoek gebracht aan de Golden Silk Farm. Normaal gesproken hou ik hier niet echt van en vindt ik het meer een toeristenval, maar dit is erg interessant omdat je het proces vanaf begin af aan ziet en ook dit project biedt werk aan jonge Cambodjanen. Tot slot bezoek ik nog de Banteay Srei tempel. Dit is de enige tempel die is gebouwd uit zandsteen en hier vind je nog zeer mooie en duidelijke ‘carvings’. Omdat het net heeft geregend ben ik bijna in mijn eentje wat dit bezoek extra bijzonder maakt.

Vandaag, 24 oktober, heb ik Siem Reap achter me gelaten en ben ik met mijn gids en chauffeur naar Battambang gegaan. Ik verblijf in de sfeervolle accommodatie Maison Wat Kor. Het is geen luxe verblijf maar zeer aangenaam omdat de service van het personeel echt uit hun hart komt. De weg naar Battambang is inmiddels erg goed, in drie uur ben je hier vanaf Siem Reap. Je rijdt langs prachtige rijstvelden en passeert meerdere lokale dorpjes.

Battambang is een fijne plaats om je verblijf in Cambodja te verlengen. De bevolking is heel vriendelijk, de omgeving is vruchtbaar waardoor je vele kleine plantages en rijstvelden ziet, je kunt er goed fietsen en ik heb vanmiddag een tocht van circa een uur met de Bamboetrein gemaakt. De oude treinrails is niet meer in gebruik, maar ze hebben een mooi systeem bedacht om de spullen te vervoeren met een soort bamboevlot op de oude spoorrails. Je zoeft op een redelijke snelheid door het platteland van Cambodja. Een leuke manier om het land te zien en ontdekken.

Ik heb hierna nog heerlijk gegeten in Battambang zelf en op de terugweg ben ik beland bij een crematie. Het is hier een hele happening met veel licht, chanten van monniken en ze nodigen graag iedereen uit. Het was zeker geen trieste bijeenkomst en heel bijzonder om mee te mogen maken.