V
andaag reis ik naar Oman! Wat geweldig om hier weer naar toe te kunnen reizen. Ik mag mee met een famtrip georganiseerd door Silent Sands, een agentschap in Oman gerund door Philip. Wij boden via hen al de exclusieve tent beleving aan in de woestijn; Canvas Club. Nu kan ik zelf ervaren hoe het is om met hen een complete rondreis te maken. Ik was 7 jaar geleden voor het laatst in Oman en daarvoor nog een keer in 2011. Na een rustige vlucht via München komen we aan op de luchthaven van Muscat en wat een start!
Op naar Oman
Ik loop het vliegtuig uit en bij de uitgang van de slurf zie ik gelijk al iemand klaar staan met een bordje waarop onder andere mijn naam staat. Er blijken aan boord nog 6 andere deelnemers van de reis te zitten, allen Duitsers. We verdelen ons over drie buggy's en zoeven iedereen voorbij op weg naar de lounge. De Premium lounge heeft toiletten en koffie-en theefaciliteiten en er ligt ook wat fruit en pastries. Onze bagage wordt ondertussen door een medewerker van de band gehaald en hierna gaan we via een fast-lane door de douane. We staan zo buiten, ideaal. Poeh, wat een hitte, hoge luchtvochtigheid en al 32 graden om 07.00 uur s'ochtends. We logeren de komende twee nachten in hotel Al Bustan Palace by RItz Carlton en een waar paleis is het! Op ongeveer een half uur rijden vanaf de airport ligt dit statige hotel en bij binnenkomst kan het niet anders dan dat je onder de indruk bent van de imposante lobby.
Philip heeft een early check-in geregeld voor ons allemaal, wat heerlijk is dat, gelijk je kamer op. We gaan eerst lekker even ontbijten en er is keuze genoeg. Mijn ruime kamer is de Deluxe Seaview en er ligt een persoonlijk handgeschreven welkomstbriefje klaar, heel lief! Wel in het Duits..
Vanmiddag ontmoeten we elkaar bij het strand in de Beach Pavillion Club voor een drankje en om de overige deelnemers te leren kennen. In totaal zijn we met z'n 18en en we starten en eindigen met elkaar in Muscat. Op dag drie splitst de groep in tweeën. Na een inspectie in het hotel gaan we naar de Souk. Een hele hoop prikkels hier, overal wordt waar aangeboden en spreken de verkopers je aan maar niet op een indringende manier. Je kunt rustig kijken en er is goed te onderhandelen. Morgen gaan we naar de moskee waar wordt gevraagd om je hoofd te bedekken (in ieder geval je haar) maar ik ben vergeten een sjaal in te pakken. Na wat onderhandelingstechnieken een mooie pashmina aangeschaft. We gaan terug naar het hotel waar we dineren in The Beach Pavillion.
Ontdekkingstocht door Muscat
Vanochtend gaan we op tijd op pad en allereerst brengen we een bezoek aan de vismarkt van Muscat. Hier absoluut geen groothandels of internationale fabrikanten. Alleen de Omani mogen vissen en hun handel hier verkopen. Het is relatief rustig al op de markt, want met onze aankomst om 9 uur zijn we aan de late kant. ;-) We lopen vanuit de markt door naar een andere markthal waar fruit en groenten worden aangeboden. De marktkoopmannen hier zijn allemaal heel vriendelijk. Ze willen graag een praatje aanknopen en gaan gewillig op de foto. Het is een kleurrijk geheel. Daarna gaan we terug de bus in en op naar het Royal Opera House. Wat een indrukwekkend gebouw en wat een prachtige concertzaal. Hier worden internationale stukken opgevoerd, zoals Romeo en Julia. Volgens Philip zeker de moeite waard en kaartjes zijn al vanaf 25 Euro te koop. TIP!
We gaan hierna naar The Chedi Muscat voor inspectie en lunch. Wat is dit toch altijd een fijn hotel! Zo'n prettige atmosfeer, heerlijk ruim opgezet, smaakvol gedaan. De lunch is super smakelijk, maar we moeten ons behoorlijk haasten want het programma is vol. De toetjes, lekkere macarons, kleine gebakjes en mini-taartjes, worden in boxen meegegeven en eten we in de bus, heerlijk. Op naar het nieuwe Jumeirah Bay Muscat hotel en hierna het W hotel, zie apart verslag. Om 17:30 haasten we ons naar de haven waar onze Dhow klaar ligt voor een boottochtje langs de kust van ongeveer een uur. We dineren in de avond bij Jumeirah.
Op naar de bergen
Eerst de grote moskee vandaag. Ik ben hier al eens geweest, maar het blijft indrukwekkend. Vrouwen moeten zich bedekken, dus ik huur aan Abaya, een soort jurk die je over je hoofd aantrekt. Na de moskee is het tijd voor de offroad route Wadi Bani Awf, eindelijk! Ik heb deze route nog nooit eerder genomen, omdat ik de vorige keren snel in de bergen moest zijn. Daarom heb ik toen de snelweg genomen, die je er in ongeveer 2 uurtjes naartoe brengt. De offroad route is spectaculair en voor de wat geoefende 4wd rijder prima te doen. Wel met een aantal yahoe momenten en afgronden vlak naast de auto. Onderweg stoppen we voor een mooie wandeling door de wadi. We lunchen onder de bomen aan lage tafels en zitten op meegebrachte kleurige kleden op de grond. De gele rijst, kip, geitenvlees en kleine pannenkoekjes smaken ons prima na de wandeling. Daarna rijden we verder en komen we uiteindelijk na zo'n 5 1/2 uur rijden in Al Hamra aan waar we een kijkje nemen in een 400 jaar oud huis. De vriendelijke eigenaar vertelt onder het genot van dadels en een kopje Omani koffie honderduit over zijn land. Leuk om te horen dat iedereen altijd zeer trots is op zijn Oman. Als het al donker is komen we aan bij ons logeeradres voor de nacht; Hotel The View. Hier was ik 7 jaar geleden ook. Het hotel bestaat uit 'pods' (een soort containers) met een veranda en mooi uitzicht over de vallei waarin Al Hamra ligt. Als je de offroad route rijdt is het eigenlijk niet anders dan dat je hier een nachtje slaapt. De kamer is okay, maar mijn doucheputje is klaarblijkelijk vol want het water loopt zo mijn kamer in en er hangt overal rond het resort een rioollucht. Het zwembad is under maintenance en daardoor leeg. De mensen zijn wel erg vriendelijk, maar het eten is zo zo.....
De forten van Nizwa
Vanochtend vertrekken we op tijd naar Nizwa. Hier bezoeken we eerst het eeuwenoude dorpje Misfat Al Abreen. Hier drinken we bij een rooftop café koffie. Daarna rijden we door naar Nizwa zelf. Op vrijdagochtend wordt hier altijd de beroemde geitenmarkt gehouden. Helaas is het vandaag dinsdag en zien we die dus niet. We struinen door de souk waar ons van alles aangeboden wordt en zien het fort van Nizwa vanaf de buitenkant. Daarna gaan we door naar Jabal Akhdar. Hier liggen het Anantara en Alila Hotel. Rond 13:00 uur zijn we bij het Alila Hotel. Hier leidt de Zweedse salesmanager Joachim ons rond. Dit hotel ligt echt afgelegen, maar heeft daardoor wel spectaculair uitzicht op de canyon. Ook lunchen we hier, maar helaas valt de lunch een beetje tegen. Daarna gaan we door naar Anantara, waar wij ook slapen. Zeven jaar geleden sliep ik in Alila, dus het is daarom goed dat we nu in het Anantara te slapen om deze goed te kunnen vergelijken. Onderweg naar Anantara komen we de andere groep tegen en stappen we even uit om gedag te zeggen. We zien elkaar donderdag weer in Muscat. Ondertussen begint het vrij hard te onweren en zakt de temperatuur in no time van 25 naar 17 graden. In de regen komen we aan in het Anantara, een minder afgelegen hotel dan het Alila met dezelfde canyon view. Doordat het hotel ruim opgezet is met mooie tuinen en in de avond sfeervol verlicht is, voelt het niet groot aan. Het Anantara ligt dichter bij de bewoonde wereld, waardoor er hier wat meer leven in de brouwerij is dan bij Alila. Anantara is eigenlijk echt meer een resort-hotel met veel faciliteiten. Het hele hotel is modern ingericht met een arabische touch, maar met veel smaak. De kamers zijn, zelfs al vanaf de instap categorie, heerlijk ruim. We dineren in het Italiaanse restaurant waar een 2-koppige Latin band zorgt voor live muziek. De muziek is heerlijk, maar wellicht voor sommige reizigers wat te hard. Wij zetten wat tafels aan de kant na het eten en dansen op de muziek Uiteindelijk doen de overige gasten van het hotel ook allemaal mee en vinden ze het super gezellig om een avondje niet aan tafel te blijven zitten. Ze vragen of we er morgenavond weer zijn maar helaas, dan reizen we naar een andere geweldige plek namelijk de Wahiba woestijn.
Three Village Walk en de woestijn
De volgende ochtend lopen we vanaf het Anantara hotel naar het nabijgelegen dorpje . Dit dorpje is trapsgewijs gebouwd aan de terrassen waarop de groenten en bloemen verbouwd worden. Hiermee lopen we een klein gedeelte van de Three Village Walk. Het is een mooie wandeling waarbij we deels over de Falaj lopen, het irrigatiesysteem waar de Omani al eeuwenlang gebruik van maken. Door de akkers trapsgewijs aan te leggen, kunnen alle akkers bewaterd worden door middel van de stroompjes die door de stenen geleid worden. Ook maken we een fotostop bij het verlaten dorpje Birkat Al Mwaz. Dit dorpje ligt in een groene vallei vol met dadelpalmen.
Daarna is het tijd voor de woestijn! Hier kijk ik echt naar uit, want ik ga voor het eerst ‘kamperen’ in de Wahiba woestijn met haar rode zandduinen. Voordat we de woestijn inrijden, wordt er lucht uit de banden gelaten om zo meer grip te hebben in het zand. We mogen zelf ook rijden, altijd leuk om te doen! Met de 3 4wd auto's gaan we nog wat dune bashing doen, keihard de zandduinen opscheuren, voordat we onze kamelen ontmoeten die ons in zo'n 40 minuten naar het kamp brengen. Hoe bijzonder is het om vanaf een kameel ineens in de middle of nowhere een aantal witte tenten te zien verschijnen, temidden van de rode zandduinen. Dit is de Canvas Club, een privé tented camp waarbij je helemaal in de watten wordt gelegd door de vriendelijke staf. In de Magallis, de loungetent, worden we ontvangen met een glas champagne en frisse doekjes. Die kunnen we wel gebruiken na een stoffig ritje op de kameel. Achter de Magallis zijn de gedeelde faciliteiten te vinden zoals chemische toiletten en een douche, allemaal in de openlucht. Voor ons zijn er extra tenten opgezet en die zijn ruim, voorzien van een groot 2-persoonsbed en wat meubels. Allemaal smaakvol ingericht met Arabische aankleding. In de avond besluiten we te dineren in de Magallis omdat het net iets te hard waait buiten. Alles wordt op tafellinnen op de grond gezet en het is echt een feestmaaltijd die we met elkaar eten als een Omani familie. Met elkaar praten en het eten delen, echt gezellig. Geen bereik hier dus aan tijd voor elkaar. Op zo'n 100 meter lopen door de zandduinen zijn twee ligkussens neergelegd en een telescoop neergezet. Doordat er hier geen luchtvervuiling is, is de sterrenhemel adembenemend mooi, hier, ongelooflijk.
Zonsopgang in de woestijn en terug naar Muscat
Na een korte nacht is iedereen al vroeg wakker en lopen we een stukje de duinen op om de zon op te zien komen. Een prachtig palet van kleuren ontvouwd zich en het is fijn om zo dichtbij de natuur te zijn. Ondertussen wordt er een heerlijk ontbijt klaargemaakt en dan nemen we afscheid van Ali, Mike en de overige 3 teamleden van Canvas Club. Op naar de meest bekende wadi van Oman; Wadi Bani Khalid. Je kunt hier redelijk dichtbij parkeren met de auto, maar in de hitte is het toch nog een aardige wandeling naar de heldere smaragdgroene poelen die hier zijn. Het heerlijke, verfrissende water is dan ook een welkome afwisseling. We hebben onze bikini aan en eroverheen een t-shirt en korte broek en duiken de poel in die overgaat in drie andere poelen. Deze zijn met elkaar verbonden door middel van natuurlijke doorgangen en glijsleuven. Daarna is het tijd om de groene wadi achter ons te laten en om terug te gaan naar de bewoonde wereld. Het Kempsinki Hotel in Muscat wacht ons op voor een laatste avond met de hele groep. We dineren bij één van de acht restaurants van het hotel, het Zale restaurant, dat een fijn terras aan het strand heeft naast de beachclub. Het eten is hier top. Verder variëren de restaurants hier van een Thais restaurant tot een sportcafé. Hierdoor is er voor ieder wat wils. Ook in de residentiële wijk waar het hotel ligt, zijn veel restaurants te vinden. Ik slaap in een grand deluxe oceanview room, een prima kamer.
Terug naar Nederland
Om 09:00 uur ontmoet ik onze huidige partner in Oman, zij is een Belgische dame die al zo'n vijf jaar in Oman woont. We kletsen een half uurtje en dan kunnen we even op het gemak ontbijten. Het is druk in het hotel en bij het ontbijtbuffet ook. Na nog wat te hebben gewerkt nemen we afscheid van de nog resterende medereisgenoten. Een aantal zijn vanochtend vroeg al naar het zuiden van Oman gevlogen en we vliegen allemaal via verschillende routes naar huis. Ik ben met nog drie anderen op weg naar Muscat airport voor de vlucht via Munchen naar Amsterdam. Philip heeft voor ons weer de Prime Lounge service geregeld zodat we nog even in de lounge wat kunnen eten en drinken en met de buggy naar de gate worden gebracht, dat gaat snel. De vlucht verloopt verder probleemloos en landt iets voor schematijd in Munchen zodat ik mijn verbinding naar Amsterdam gelukkig haal. Terug in herfstachtig Nederland!
Ben je enthousiast geworden over een reis naar Oman na het lezen van mijn reisverslag? Aarzel dan niet om contact met me op te nemen! Ik stel graag de ideale reis voor je samen. Een rondreis door het hele land of een strandverblijf in Muscat, alles is mogelijk.
Bel me gerust op 088-7755900 of mail naar marjolein@talisman.nl
Accommodatie uit dit reisverslag