‘Hoor jij dat ook?’
Geritsel van bladeren en zware voetstappen heel dichtbij… Het is 03.00 uur in de nacht en ik lig al een uur te luisteren naar alle geluiden om me heen, niet bang maar nieuwsgierig en licht opgewonden. Ik ben niet thuis maar in een, zeer comfortabele, tent in Siwandu, een prachtig camp in een van de mooiste en puurste wildlife parken, het Selous game reserve in Zuid Tanzania. Door het gaas voor de ramen van de tent zie ik niets. Het is donker, heel donker.
Ron is ook wakker en samen proberen we te determineren wat er om onze tent heen beweegt. Een giraffe.., daar zijn we snel uit, die hebben we al eerder op bezoek gehad. Naast onze tent staan bomen en struiken met bladeren die een delicatesse zijn voor de vele giraffen in dit park.
Intussen horen we ook een stevig gerommel en malende kaken dichterbij komen, dat is onmiskenbaar een nijlpaard, door ons liefdevol Hippo genoemd. Hij komt even op bezoek vanuit het meer dat 50 meter van onze tent afligt en waar het wemelt van deze intrigerende beesten.
Intussen zijn we al zo’n anderhalve week op reis in Tanzania. We starten in Arusha waar we overnachten in de stijlvolle Arusha Villa, Zo’n echte ‘ out of Africa plek’. We bezoeken hier een interessant project: Happy Watoto. (blij kind). Met behulp van lokaal personeel wordt hier onderwijs gegeven en een thuis gecreëerd voor kinderen uit kwetsbare gezinnen. Opgezet door Nederlanders en al enkele jaren succesvol. We horen o.a. dat door het aanleggen van een moestuin en het aanbieden van verse groenten en fruit aan de kinderen de kosten voor healthcare flink gedaald zijn. Goed initiatief!
Met een klein vliegtuigje vliegen we daarna richting het zuiden, over bergen, meren, steden en dorpen, drooggevallen rivieren en heel veel bos. Na 1 ½ uur komt een kleine airstrip in zicht. Een zandpad midden tussen de bomen. Bij de daling zie ik de impala’s gracieus rennen tussen de bomen, en in de verte spot ik een groep olifanten. Mijn hart maakt een sprongetje.., net als het vliegtuig dat verder soepel land op het zand en verrassend snel stil staat. We zijn in Ruaha national park, zo mogelijk nog onbekender en ongerepter dan Selous. 3 dagen lang ontdekken we hier de flora en fauna vanuit Jongomero, een prachtig camp met slechts 8 super de luxe tenten grenzend aan de drooggevallen Jongomeroriver . Het landschap is hier zeer divers en we hebben prachtige ontmoetingen met het wildlife in de meest ongelofelijke settings. Vooral de sundowner op een open plek in het bos waarbij we omringt zijn door honderden olifanten die van een afstandje ons gadeslaan is in mijn geheugen gegrift. Onze aanvankelijke angst voor de overlast van de tsee tsee vlieg bleek ongegrond. Door het branden van olifantenpoep, die trouwens ruikt naar een goede wierook, achter op de wagen worden de meeste beesten weggehouden en af en toe wapperen met een door de gids aangereikte koeienstaart is vaak afdoende. Onze reisperiode, begin september, blijkt ook voor de muggen nog geen hoogseizoen.
Terug in Selous… Ik ben toch weer in slaap gevallen en wordt wakker van 2 giraffen die langs de tent lopen. In het ochtendlicht zie ik hen majestueus voorbij schrijden.. de hippo staat op een afstandje te grazen en uit de bomen voor ons komen de baboons naar beneden om zich te gaan warmen aan de eerste zonnestralen. Een olifant loopt vlak langs het meer gevolgd door een groep impala’s.. Ben ik in het paradijs? Ja… zo voelt het wel.. De wekker vertelt me dat het 6 uur is. Ik spring in de open lucht douche en even later staat onze butler Noah met een lekker potje thee voor de tent. Ontbijten en weer op pad met Dula, onze enthousiaste en ervaren gids, die ons weer meeneemt op nieuwe avonturen en ontmoetingen in dit prachtige park.
In de middag worden we verrast op een private lunch op een boot over het meer. De chefkok bereidt een heerlijk maal voor ons terwijl wij met verbazing naar de vele, zeer grote, krokodillen en badderende hippo’s kijken. Op de oever staan giraffen, een visarend pakt met zijn klauwen een vis uit het meer, this is Africa...
Na een geweldig verblijf, met in beide campen uitzonderlijk goed eten en een topservice, is het tijd om afscheid te nemen. We worden naar de airstrip gebracht en ‘en passant’ worden er nog wat olifanten en impala’s weggejaagd zodat ons vliegtuigje veilig kan landen om ons op te pikken voor onze vlucht naar Zanzibar. Daar rusten we nog 4 dagen uit in het wondermooie en relaxte Baraza Resort. Even afkoelend in onze privé plungepool krijg ik nog bezoek van een flinke aap die me van een afstandje geïnteresseerd aankijkt en zich pas door interventie van Ron laat wegsturen, bijna verontwaardigd klimt hij weer de boom in...
Wat een mooi afscheid van Tanzania.., we keren terug naar Nederland, met andere geuren en geluiden, maar met prachtige herinneringen en de belofte om weer terug te keren…
Dank je wel Seraphine en Talisman voor het wederom creëren van een geweldige reis.
Mary en Ron
September 2016