B
ijna op de dag af twintig jaar geleden bezocht ik het altijd groene Costa Rica al eens en destijds heeft de overweldigende natuur al enorm veel indruk gemaakt. Nu mag ik voor Talisman deze bijzondere bestemming én buurland Panama op de kaart gaan zetten! Toen mij afgelopen december werd gevraagd of ik hier oren naar had, hoefde ik dan ook niet lang na te denken en dus reisde ik afgelopen juni twee weken door beide landen. Ik deed dit samen met een aantal andere reisspecialisten uit Amerika en Engeland. Achter de schermen is er hard gewerkt door onze lokale partner om voor acht personen alles perfect te laten verlopen. Ik deel graag mijn reisverhaal met je!
San José: de toegangspoort tot Costa Rica
San José is de toegangspoort tot Costa Rica en tevens de hoofdstad. Door de ligging op 1.200 meter hoogte is het er aangenaam en zelfs ‘koeler’ dan Nederland op dat moment.
Om gelijk in de groene sfeer te komen is een nachtje in Finca Rosa Blanca een goede start van de reis. De vervallen koffieboerderij is door eigenaren Glenn en Terry met veel liefde en zorg omgetoverd tot een kleinschalig en artistiek boutique hotel, gelegen in het groen en toch maar twintig minuten rijden van de luchthaven. Als de onweersbuien door het dal rollen, ontmoet ik mijn reisgezelschap tijdens het diner.
De volgende dag bezoeken we het in de buurt gelegen Bosque Vivo project. Vader Pierre en dochter Giuliana transformeerden hun melkveehouderij om in een herbebossingsproject en geven de natuur terug wat door de landbouw verloren was gegaan. Wij planten ook allemaal een boompje en voor onze lokale partner is het inmiddels de 1.000e die ze planten, een prachtig initiatief!
Tropische jungle avonturen in Pacuare
We rijden drie uur oostwaarts naar de tropische jungle waar de Pacuare rivier doorheen stroomt. Het laatste half uur stappen we over in 4wd auto’s en uiteindelijk brengt een gondel ons de rivier over naar de Pacuare Lodge waar we de komende nachten logeren. Je kunt er ook voor kiezen om per raft over de rivier aan te komen, dat is een uur varen. De kleinschalige luxe eco lodge telt maar twintig suites en ligt in een gigantische tuin met een enorme variëteit aan flora en fauna. De rivier staat door de regenval van de afgelopen weken nu bijna op zijn hoogste niveau en het ruisen is oorverdovend. De suites hebben geen ramen maar horren waardoor je in slaap wordt gesust en weer ontwaakt met de geluiden van de jungle. Alles staat hier in het teken van de natuur en de volgende ochtend starten we vroeg met een kopje koffie en gaan we daarna met een gids op pad om vogels te spotten. De eerste toekans laten zich al snel zien, waanzinnig om deze iconische vogels weer in het wild te zien! Aan de overkant van de rivier zijn de brulapen nog wat aan het soezen in de bomen en is er voor ons op een prachtig plekje aan de rivier een tafel klaargezet voor een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt maken we een wandeling omhoog naar een replica van een hut van de inheemse Cabecar stam, die al eeuwen in de jungle langs de Pacuare rivier leeft. Een jonge inwoner geeft ons uitleg over hun cultuur en gebruiken.
Daarna is het tijd voor wat avontuur, we gaan namelijk met ziplines van boomtop naar boomtop en bij één van de platformen gluurt een luiaard met jong naar ons. Wij staren op onze beurt terug, wat een prachtig dier! We ‘vliegen’ twee uur door de boomtoppen en verheugen ons tijdens het diner al op morgen want dan staat er nog iets spectaculairs te gebeuren.
Ons vertrek uit Pacuare Lodge gebeurt op een onvergetelijke manier, namelijk een drie uur durende rafttocht van 22 kilometer over de rivier. Onze bagage gaat per auto naar de volgende locatie. Onderweg hebben we vijf categorie vier rapids (stroomversnellingen) en veel categorie drie rapids (vijf is het hoogste voor wildwaterraften), dan is het even met zijn allen peddelen als een gek maar we doorstaan alles glansrijk en de natuur onderweg is overweldigend. We varen langs watervallen die de rivier instromen en groene jungle ‘muren’ om uiteindelijk door een smalle kloof bij ons eindpunt aan te komen. Onze dagrugzakken staan hier gereed en er is gelegenheid om te douchen en om te kleden. We worden naar de airstrip van Guapiles gebracht waar ons chartervliegtuig klaarstaat voor de vlucht naar San Isidro.
Onbekend maar zeer bemind: AltaGracia
Na ongeveer drie kwartier vliegen en aansluitend nog drie kwartier per auto komen we aan bij onze volgende bestemming: Hacienda AltaGracia, gelegen in de provincie Pérez Zeledon. Dit deel van Costa Rica is nog niet zo bekend bij de massa en Hacienda AltaGracia is het enige luxe verblijf in de omgeving. De regio wordt gekenmerkt door glooiende groene heuvels en je vindt er kleine dorpjes en boerderijen. Het ideale klimaat zorgt ervoor dat koffie- en cacaobonen er goed groeien, maar ook vele fruit-en groentesoorten. Voor de meeste dorpelingen is dit de inkomstenbron. De vijftig castitas die Hacienda AltaGracia telt liggen verspreid over een enorm heuvelachtig terrein met kruiden-en vlindertuinen, paardenstallen en overal prachtige bloemen en planten. Mijn luxe casita kijkt uit over de vallei en vanaf mijn terras is het genieten van de vele vlinders en kolibries die voorbij komen. Wat een bijzondere plek weer én al het eten, drinken (alcohol uitgezonderd) en sommige activiteiten zijn inbegrepen.
Na een heerlijk ontbijt bezoeken we de op twintig minuten rijden gelegen finca van Marvin en zijn vrouw Bernadita. Zij hebben een uitgestrekte plantage waar ze van alles verbouwen, zoals pepers, kruidnagel en ananas. De inkomsten komen vooral uit de productie van koffie-en cacaobonen en sinds kort het rondleiden van gasten van Hacienda AltaGracia. Met Marvin en zijn hond maken we een wandeling over zijn indrukwekkende landgoed en proeven we onderweg allerlei exotische vruchten. Bernadita bereidt ondertussen allerlei lekkers voor ons, zelfs een milkshake banaan/chocolade en Marvin laat ons het proces zien van cacaoboon naar chocoladereep. Een mooie ervaring rijker gaan we terug naar het hotel en mogen we de spafaciliteiten uitproberen van de Casa de Agua-spa die inmiddels al wat prijzen in de wacht heeft gesleept. Na een ontspannen middag maken we ons op voor een spectaculair diner, nabij de paardenstallen. We worden ontvangen met muziek van een mariachi band, er branden grote vuurkorven en het vlees hangt aan het spit. Tijdens het eten wordt er na iedere gang een staaltje vakmanschap in de dressuurbak opgevoerd door vier paarden en hun ruiters. Voor de liefhebbers; mocht je graag lange paardrijtochten willen maken door dit fantastische landschap dan is dat uiteraard mogelijk.
Naar de kust: Playa Cativo
De volgende ochtend verlaten wij de binnenlanden en is het tijd om wat van de kust te gaan zien. We reizen naar de Osa Peninsula, drie uur ten zuiden van Hacienda Alta Gracia. Dit schiereiland ligt aan de Golfo Dulce, een van de vier tropische fjorden die de aarde rijk is. Onze ecolodge Playa Cativo is alleen per boot bereikbaar en ligt op een spectaculaire plek waar de jungle de zee ontmoet. Door de beschutte ligging in de baai lijkt de zee hier wel een meer en is het water superwarm. Er komen van juli t/m november vele walvissen om in deze warme en beschutte baai hun jongen te krijgen en dolfijnen kun je hier het hele jaar door zien. ‘s Avonds gaan we het water op en krijgen we een bijzonder natuurverschijnsel te zien waarbij organismen licht uitstralen en je door beweging het plankton kunt zien oplichten, het verschijnsel heet bioluminescentie. Ook de tweede dag in Playa Cativo gaan we het water op en dit keer met marinebiologe Phoebe die al 17 jaar in Costa Rica woont en alle bewegingen van de dolfijnen en walvissen in dit gebied documenteert. Zij kan prachtig vertellen over dit beschermde natuurgebied waar sinds vijf jaar gelukkig ook niet commercieel meer gevist mag worden. We kunnen het herstel van het koraal met eigen ogen zien tijdens het snorkelen en zwemmen. Als we weer aan land gaan is er als verrassing een picnic lunch voor ons geregeld op een idyllische plek en bereidt de chef heerlijke ceviche voor ons. We zijn inmiddels al aardig gewend aan alle junglegeluiden want ook hier, net als in Pacuare, heeft de kamer geen ramen maar horren en slaap ik in met de geluiden van de kikkers die in mijn plungepool een nieuw thuis hebben gevonden.
Met een beetje weemoed verlaten we deze unieke locatie, ver weg van massatoerisme en worden we uitgezwaaid door het personeel. We varen terug naar de haven van Golfito en gaan per auto verder zuidwaarts, op weg naar de grens met Panama! Bij een grenspost is het altijd afwachten hoe het verloopt maar vandaag gaat het voorspoedig en binnen een uur mogen we Panama in.
We rijden nog zeker twee uur door en ondertussen gaan de hemelsluizen open. Tot dusver hebben we best geluk gehad met het weer want wij reizen in het ‘groen seizoen’ maar tot op heden heeft het voornamelijk in de avond en nacht geregend. Bij het havenplaatsje Boca Chica ligt een luxe boot ons op te wachten waarmee we in een uur varen naar ons paradijs voor de komende drie nachten: Islas Secas. Vandaag is het nog even minder paradijselijk door een actieve storm die overtrekt maar onze Villa Grande, bestaande uit vier individuele villa’s, is alvast fantastisch.
De storm trekt voorbij en de volgende ochtend schijnt de zon weer. De kolibries verdringen zich voor mijn villa in de grote roze bloemen en het uitzicht over de zee is adembenemend. Islas Secas is een archipel bestaande uit veertien eilanden waarbij er op het hoofdeiland Isla Cavada een paar jaar geleden een luxe resort is geopend en je er een airstrip vindt. De overige dertien eilanden zijn onaangetast en onbewoond en als je hier logeert heb je feitelijk veertien eilanden tot je beschikking. Okay, je deelt het paradijs met nog 35 andere gasten, als het acht villas tellende resort is volgeboekt. Islas Secas ligt afgelegen in de Stille Oceaan (Pacific) en de wateren rondom de eilanden zijn inmiddels beschermd en hebben een zeer rijk onderwaterleven. Grote aantallen dolfijnen en hamerhaaien komen hier voor en in de zomermaanden migreren de bultrugwalvissen in deze wateren. Je kunt er fantastisch snorkelen en duiken en alles is tijdens je verblijf inclusief. Van eten en drinken (inclusief alcohol) tot excursies, gebruik van watersporten tot aan wasservice. We trekken er met een hovercraft op uit en ik maak kennis met voor mij, tot dan toe, nog onbekende sporten zoals wakesurfen, e-foiling en snorkelen met een bobcat. Als kers op de taart ga ik na meer dan tien jaar weer duiken met duikinstructrice Maria. Op Isla Pargo, één van de eilandjes met een mooi zandstrand, wordt een geweldige lunch voor ons klaargemaakt en genieten we van tropische cocktails. Sommigen gaan na de lunch kanoën of rusten uit onder de parasol terwijl ik nog een potje football speel met de meegekomen personeelsleden. Omdat ook een spa behandeling inclusief is in het verblijf zijn er voor iedereen alvast tijdstippen gereserveerd. Door middel van loopbruggen die zijn aangelegd in de jungle bereik je de kleinschalige spa en kies ik uit het menu de behandeling genaamd Island Life. Helemaal ontspannen bedenk ik me wat een voorrecht het is om hier te mogen zijn en ‘s avonds worden we weer verwend met een uitgebreid diner. Als de regen met bakken uit de lucht komt sluiten wij de dag af met een potje kaarten en een drankje en slapen we heerlijk in onze comfortabele villa.
Niemand van ons wil dit paradijs verlaten, maar de stad lonkt! Vanaf de airstrip vliegen we met een vliegtuigje van Islas Secas in zo’n tachtig minuten naar Panama City en genieten we onderweg van de uitzichten. Het is even schakelen om weer in de drukte van de stad te zijn, maar we hebben goede verhalen gehoord en zijn klaar voor het volgende avontuur.
Panama is twee keer zo groot als ons kikkerlandje maar telt maar 4,5 miljoen inwoners waarvan er ruim een miljoen in de hoofdstad wonen. De stad ligt aan de Pacific ocean en de kustlijn doet me aan Miami denken met een lint aan torenflats en hoogbouw. Het historische centrum van de stad is van een heel andere orde en de wijk Casco Viejo staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Nadat piraten de stad in 1670 bijna helemaal hadden verwoest is deze in 1673 weer helemaal opgebouwd en is het een charmante wijk om te verblijven. Gezellige straten en pleinen, kleurrijke huizen met prachtig bewaard gebleven gevels en een levendige sfeer door de vele kleine koffie-en wijnbarretjes en winkeltjes. Hier kun je heerlijk doorheen struinen en in de avond neerstrijken op één van de vele dakterrassen. Hotel La Compania, waar wij logeren, ligt middenin Casco Viejo en ademt een en al historie uit. Het vervallen pand is in negen (!) jaar tijd helemaal gerenoveerd en omgetoverd tot een prachtig en uniek verblijf met verschillende vleugels waarin kamers zijn te vinden. Zo vind je er een Franse, Spaanse en Amerikaanse vleugel en zijn er vijf unieke restaurants en twee bars te vinden. Uiteraard heeft het hotel ook een eigen rooftopbar.
Wij ontbijten alleen in het hotel en voor de lunch en het diner heeft onze lokale partner twee bijzondere lokale eetgelegenheden gevonden. Lunchen doen we in Cantina del Tigre, gelegen buiten Casco Viejo in een klein straatje waar je anders zelf nooit naartoe zou gaan maar waar ze waanzinnig lekker eten maken. In de avond dineren we bij Tapa del Coco, een Caribbisch familierestaurant en genieten we van lokale gerechten als Sancocho (hartige kippensoep), Ropa Vieja (een stoofschotel met rundvlees) en Tamales (gevuld maisdeeg) en nemen we onze avonturen van de afgelopen twee weken met elkaar door. Als verrassing heeft onze lokale partner de volgende ochtend een klein museum bereid gevonden om speciaal voor ons haar deuren te openen. MAC (Museo del Arte Contemporaneo) is gehuisvest in een historisch pand en geeft jonge kunstenaars een kans om hun talent te ontwikkelen en hun werken te laten zien. Mooie gesprekken en bijzondere ontmoetingen met bevlogen jonge mensen nemen we mee als onze laatste dag is aangebroken. Een bezoek aan het bekende Panamakanaal mag natuurlijk niet ontbreken! Het tachtig kilometer lange kanaal verbindt de Atlantische met de Stille Oceaan en scheelt de schepen zeker tien dagen varen sinds de opening in 1914.
Wat een reis, wat een mooie bestemmingen! Ik reis ‘happily exhausted’ weer terug naar Nederland en vertel je graag over alle mogelijkheden voor jouw reis naar Costa Rica en Panama! Mail me gerust op marjolein@talisman.nl of bel naar 088-7755900
Accommodaties uit deze blog