’s Ochtends vroeg weer op. Om 5.30 uur opgehaald en naar de haven van Mirissa gereden om aan boord te stappen op zoek naar walvissen. Het werd er slechts 1, maar die wel 5 keer zien bovenkomen. Elke keer 12 minuten wachten en dan de camera's weer op sportstand afgeklikt. Erg indrukwekkend gezicht. Daarna een stukje verderop dolfijnen gezien. Een hele groep die om de boot heen aan het springen was. Vervolgens naar Dondra gereden en de tempel bezocht. Een van de oudste gebouwen van Sri Lanka. Gelukkig soms wat gras, want steen onder de blote voeten is met 30+ geen prettig gevoel.
Vervolgens wilden we wat bananen kopen langs de weg, maar het fruit kwam al uit de boom naar beneden. Een rijpe kokosnoot, vol op de voorruit. Of eigenlijk, door de voorruit heen. Vervolgens de laatste 25 kilometer met deuk in de ruit naar ons volgende verstopte hotel gereden (The Last House). Het laatste project van architect Bawa. Lunch in het hotel, gezwommen in de branding en het zwembad en foto's uitgezocht bij een paar kopjes thee. Na de heerlijke Sri Lankaanse curry nog een eindje over het strand gelopen.
Via SMS met de gids 9.15 uur afgesproken, de voorruit was weer gemaakt. Naar de Mulgirala rocktemple gereden en die blootsvoets beklommen. Vele mooi gedecoreerde grotjes bekeken, allen met plafondschilderingen en liggende en staande boeddha's. Leuk uitzichten ook over de omgeving, alhoewel deze niet zo hoog is als het beroemde broertje , de Leeuwenrots.
In Tangalla onszelf (en de gids) op een eenvoudige maar voedzame lokale lunch "getrakteerd". Terug in het hotel de zee weer ingesprongen voor wat verkoeling en vervolgens met de chef/manager nog even naar de markt en de supermarkt gegaan voor wat verse groente. De vis was 's morgens al ingekocht. Een korte strandwandeling gemaakt en in de keuken meegekeken met de bereiding van het diner. Leuk en leerzaam om te zien. Daarna heerlijke tonijn gegeten.
’s Ochtends om 4.30 uur met Upul afgesproken. Nog geen 100 meter van het hotel al het eerste wild gespot, een mousedeer. In één uurtje naar Bundala gereden, alleen even gestopt voor een kopje mierzoete thee met melk. Upul had een gids met jeep geregeld en die stond klaar bij de ingang van het park. Hij was erg goed, zag veel vogels en stopte netjes om foto's te kunnen maken. Wat een mooi park. Naast de bijeneters in overvloed, ooievaars, groene duiven, de junglefowl (oerwoud-kip), dansende pauwen, lepelaars en andere watervogels, veel aapjes gezien.
Doorgereden naar Yala, geluncht bij het tentenkamp. Mooie ruime tenten, met goede bedden en een eigen badkamertje. Daarna nog 3 uurtjes door dit nationale park gereden. De wegen zijn erg slecht, en het lijkt of er geen enkele regulatie is wat betreft het bezoekersaantal. 160 jeeps reden er rond, elkaar opjagend om ook vooraan te staan bij het volgende wild. Eenmaal alléén op een weggetje is het meteen beter en zie je veel meer vogels en wilde varkens. In dit park wel roofvogels gezien. De gids Damien is goed en vriendelijk, alleen de chauffeur luisterde niet helemaal goed. Verder wel een mooi park, pelikanen, krokodillen, mongoose's, veel herten en verschillende soorten buffels gezien. In een half uurtje terugreden naar het kamp en bij een haardvuur romantisch (weer de enige gasten) gedineerd. Europees, dit keer, geen curry.
’s Ochtends nog voor half 6 bij de ingang van het park. Veel Sri Lankanen hebben een lang weekend vrij, dus er wordt veel drukte verwacht. Gelukkig mogen we iets eerder naar binnen en met volle vaart zijn we op zoek gegaan naar één van de ongeveer 40 luipaarden. Op de hoofdweg al een beer gespot, dit keer netjes door gereden. Lepelaars met jongen gefotografeerd en iets verderop eindelijk een mannetje en vrouwtje van de paradise flycatcher. We waren bijna door onze wenslijst heen, zeiden we ... alleen nog een luipaard zou wel erg mooi zijn. Nog geen 2 seconden erna kwam er een luipaard om de hoek lopen, gevolgd door een tiental jeeps. Maar wij hadden het beste uitzicht, van vooraf. Daarna echt op ons gemak rond gereden in het park en tot aan de rivier gekomen, het verste punt. Daar nog veel makaken actief, die uit onze jeep een pakje koekjes weg steelden. Terug in het kamp ontbeten, de koffers in de jeep geladen en op het eind van de zandweg onze gids weer ontmoet.