Geplaatst op

N og even een heerlijk traditioneel Argentijns zoet plakje cake pakken en dan snel de comfortabele auto in die ons naar een nieuwe beleving brengt. Vandaag zullen we met een ferry de verre uithoeken opzoeken van het immense Lago Argentino, het grootste meer van Argentinië.

Je ontkomt er niet aan, de versnelde verhoging van de temperatuur op onze aarde heeft hier een zichtbare impact

Het is nog vroeg als we bij de pier aankomen vanwaar we vertrekken. Voorzichtig prikt de zon door de wolken en is wederom ongekend mooi. De goudgele kleuren steken prachtig af tegen de hard blauwe kleur van het water om ons heen.

De eerste twee uur zijn nodig om dichtbij één van de vele gletsjers te komen die hun ijsschotsen afleveren in dit indrukwekkend meer, een meer dat wordt omsloten door schitterende bergpieken en woeste kliffen.

Deze dag zullen we het echte Patagonische weer meekrijgen, om te beginnen met de druilerige regen waarmee deze dag begint.

Vanuit de mist zien we ineens diep blauwe ijsschotsen voorbij schuiven. IJsschotsen die los zijn gebroken van de Upsala gletsjer. Wetende dat deze ijsschotsen misschien wel 500 jaar oud zijn maakt het heel bijzonder om deze in een paar minuten aan je voorbij te laten gaan. Het blijft verbazen dat we slechts het puntje van deze ijsbergen zien en kijken naar immenses blokken ijs welke meer dan 500 jaar geleden zijn ontstaan uit de sneeuwvlokjes die toen zijn geland.

Ondanks dat de ijsschotsen heel gemoedelijk rond dobberen in het ijskoude gletsjerwater horen we dat deze ijsschotsen continue in beweging zijn. Je ziet de rechte lijnen over ijsblokken lopen, lijnen die aangeven waar de waterlijn is geweest, enkele weken geleden.

De volgende uitloper van Lagos Argentina die we invaren wordt slechts minimaal bezocht. Hier is slechts één plek te vinden waar mensen wonen, aan het einde van deze arm staat sinds begin van vorige eeuw een schapenboerderij, Estancia Cristina. Een plek gesticht door een Engelse zeevaarder die hier met zijn gezin een nieuw leven is gestart. In die tijd vaarden zij minimaal 14 uur om van El Calafate hier op deze plek terecht te komen.

Terwijl we voet aan wal zetten worden we opgewacht door de mensen die nu op deze estancia werken. Met een stoere 4x4 trekken we de bergen in. Een steil modderpad brengt ons in een klein uurtje bovenaan de berg van waaruit we een gigantisch uitzicht hebben op de oneindige gletsjers die bovenop de Andes liggen.

Het panorama is indrukwekkend. Het raakt je als je die oeroude natuurwonderen aan je voeten ziet liggen en tegelijk doet het pijn als je weet dat op de plek waar je nu staat tot een aantal jaar geleden het ijs van gletsjer lag. Je ontkomt er niet aan, de versnelde verhoging van de temperatuur op onze aarde heeft hier een zichtbare impact.

De tocht terug geeft weer een heel ander beeld en vooral de herfstkleuren blijven verwonderen. We kunnen heerlijk aanschuiven voor de lunch, dichtbij de warmte van de kachel die volop brand. De gebraden lamsbout is heerlijk en dat uiteraard gecombineerd met een smaakvolle Argentijnse rode wijn.

Het is weer tijd om terug te varen naar El Calafate, het moment waarop de zon zich door de wolken heen duwt en ineens zichtbaar wordt dat de omringende bergen met hun toppen in de sneeuwbuien hebben gezeten… De andere kant van het weer in Patagonië. De bekende plaatjes die je van Patagonië hebt, stralen op ons af. Wat een verschrikkelijk mooie plek is dit… geniet mee van deze schitterende beelden van deze plek in deze video:



Wil je nog meer mooie beelden zien van fantastisch mooie landen en gebieden? Check dan het YouTube kanaal van Talisman.

Geniet van je dag, volg je droom en tot volgende week. Adios!

Angela & Tino

Dutch Nomad Couple