“Where are you going ... Cambodia??” vroeg mij regelmatig een Amerikaanse collega. In hun beleving is Cambodja een land dat geassocieerd wordt met “somewhere in Asia, poor, and war”. Ze hebben geen idee dat Angkor meer dan 1000 jaar geleden een stad was met een groter aantal inwoners dan London op dat moment, om maar eens een voorbeeld te noemen. Geen idee ook van de oude en rijke Khmer cultuur, geen idee van het geweldige eten, de diversiteit van hun keuken en de ondernemingslust van hun bevolking. Er zijn inderdaad weinig “corporate” bedrijven met wereldmerken, alhoewel het heel goed zou kunnen zijn dat er ergens fabrieken staan met honderden mensen die producten leveren die onmisbaar zijn in onze westerse maatschappij. Maar wel zijn er overal winkeltjes, eettentjes of kleine werkplaatsen, langs de weg in de dorpjes, in de stad. Iedereen is bezig, heeft een “eigen business”, van tuktuk-driver tot exporteur !

Talisman, en met name Evelyn Oostveen, heeft weer eens een prachtig programma voor ons opgezet. We doen dit al jaren met hun en tot grote tevredenheid. Iedere keer is een nieuw land weer een verrassing, maar Talisman maakt het mooi en leuk om te ondergaan. Deze keer dus Cambodja. Via Bangkok eenmaal aangekomen in Phnom Penh, was onze eerste ervaring het Raffles hotel, gelegen midden in het centrum, met een fantastische bar (‘the elephant bar’, waar ook Jackie Onassis is geweest), een mooi zwembad (met prachtige begroeiing en natuurlijk al die heerlijk vogelgeluiden, zelfs midden in de stad) en de prachtige kamers. Het hotel straalt nog altijd een wat ‘oude Engelse’ kolonialiteit uit, maar wordt momenteel gemanaged door een ‘tall’ Nederlander (Dennis de Groot).

Phnom Penh zelf daarna verkent met een jonge tuktuk-chauffeur, die ons naar het presidentiele paleis bracht, en keurig op ons wachtte totdat we terugkwamen (en dan pas hem betalen !). En ’s avonds opnieuw gebracht, naar een door hem aanbevolen Khmer restaurantje, waarbij we hem een aantal uren later weer moesten zoeken tussen honderden tuktuk’s maar hij was er keurig op tijd ! Een dag later alweer op doorreis naar Siem Reap, alwaar we 3 dagen zouden verblijven in Phum Baitang, een fantastisch resort, met op compleet houten huizen als hotelkamer, geheel in oude Cambodjaanse stijl nagebouwd. Prachtig ingericht trouwens, met alle luxe die je kunt dromen. Angkor Wat was de bestemming voor de drie volgende dagen, waarvan de eerste voor een gedeelte per mountain bike is gedaan. Aangezien het bijna 40c was en erg vochtig was dit natuurlijk niet de meest verfrissende activiteit, maar wel leuk om de kleine dorpjes te zien, de kinderen die overal ‘hello !’ of ‘good morning !’ riepen, en over het algemeen goed om te beleven dat in de kleine dorpjes de natuur mooier is en de straten minder rommelig zijn. Angkor Wat is heel groot, bestaat uit verschillende tempel complexen en wat ons betreft was de meest bijzondere een kleine tempel, die wat afgelegen lag en dus ook minder toeristen, waardoor ik heel aparte foto’s kon maken.

Onze volgende bestemming was Shinta Mani Wild, een aantal ‘tenten’ in de jungle, ingericht door Bill Bensley (zoek maar op !). De luxe is overdadig, vooral als er niet veel gasten zijn. Massages zoveel je wilt, tochten op een motor om stropers te zoeken, de ‘binnenkomst’ via de unieke zipline (!), de fantastische keuken (de chef had 6 jaar bij Gordon Ramsay gewerkt in Dubai), noem maar op ! Vergis je niet in het begrip ‘tent’: het is een stalen constructie op een rivierbedding, met daarop een massieve houten vloer en ergens zie je nog wel wat doek, maar het voelt als een superdeluxe hotelkamer met airco, zoveel alcohol als je kunt drinken, je eigen butler, etc. etc. Genieten dus, vanaf het begin tot het eind. Onze laatste bestemming was Bamboo Island, het Alila hotel, dat wij al 4 keer eerder hadden mogen ervaren op Bali. Bamboo Island of Koh Russey, net voor de kust bij Sihanoukville, is een klein eiland van maximaal 2 bij 2 km, met een fantastisch klein strand, maar behalve Alila is daar niets te doen. Zwemmen, snorkelen, strandluieren, eten, slapen, dat soort dingen. De service is top, maar net niet die van Shina Mani. Zorg dus dat je de juiste volgorde doet om niet het gevoel te krijven van ‘het was toch iets minder !’. Wees je er wel op voorbereid dat je bij Alila voor alles moet betalen en wij vonden de prijzen net iets te hoog, vooral omdat er nog 20% belasting en service bijkwam. Ach, je komt er wel weer overheen, het is een leventje in luxe, dat je voor twee weken mag genieten en ook nooit zult vergeten ! Zoek Cambodja op, zoek het mooie in Cambodja op, verwacht niet dat de cultuur overal naar je toekomt zoals vaak in Thailand of Vietnam, en je zult een prachtige tijd hebben...

Hans Willems