I
n februari 2025 reisde Talisman specialist Ronda naar Ecuador, voor een langverwachte inspectiereis door dit land. Van de majestueuze Andes, de weelderige Amazone, de iconische Galápagos archipel en de historische steden…. Ecuador prikkelt alle zintuigen.
“De geur van versgebakken bizcochos, het indringende geluid van brulapen, de felle kleuren op de authentieke bergmarktjes en de geur van mist in de Amazone…..In Ecuador maak je het allemaal mee!”
Na een goede vlucht met KLM direct naar Quito, begon mijn Ecuador avontuur dan toch echt! De chauffeur valt goed op door het kleurrijke Talisman logo dat hij op een groot bord boven zijn hoofd houdt. Een rit van een uurtje brengt me naar mijn hotel, waar ik me snel even opfris voor ik in het gezellige Somos restaurant plaats neem. Hier heb ik genoten van een diner, samen met onze partner in Ecuador. Leuk om ze nu een keer in ‘het echt’ te zien!
Na een woelige nacht (het zou met de hoogte te maken kunnen hebben) strijk ik neer voor een ontbijt, op de 17e verdieping van mijn hotel! Daarna ga ik samen met mijn gids op pad door Quito, een stad die geschiedenis en energie ademt. We lopen door smalle steegjes en langs koloniale panden, ondertussen de geur van cacao opsnuivend. Naar eigen zeggen komen de beste cacaobonen uit Ecuador, waar zelfs het Zwitserse bedrijf Lindt haar bonen besteld. Natuurlijk wordt er tijd gemaakt om de verschillende hotels uit het Talisman aanbod te bezichtigen. Heel nuttig!
De Amazone: Napo rivier en Anaconda boot
Mijn volgende stop is de Amazone! Op de luchthaven drink ik een heerlijke espresso, naast chocolade heeft Ecuador ook hele smakelijke koffiebonen. Na een korte vlucht van slechts dertig minuten naar de luchthaven Coca, stap ik aan boord van een gemotoriseerde kano voor een tocht van bijna twee uur over de Napo rivier. We varen langs schildpadden, reigers en vlinders tot aan de boot waar we gaan overnachten. Ineens voelt de gewone wereld ontzettend ver weg.
Na een lezing over de Amazone en een kennismaking met onze gidsen, gaan we bij zonsondergang op pad met de kano’s én maken we een nachtwandeling door het regenwoud. De natuurgidsen zijn van ongekend niveau, ze komen uit deze regio, kennen de omgeving en de dieren. Het spotten van dieren in het regenwoud is een ware kunst. Ik wordt heel wat wijzer, naast de informatie over flora en fauna, weet hij ook veel te vertellen over de cultuur van de lokale gemeenschappen die hier leven. Tijdens de nachtwandeling zien we veel soorten apen, kikkers, tarantula’s en een rups die, als je hem aanraakt, je gelijk laat overgeven en je een intense pijn laat voelen voor drie dagen lang! Afblijven dus….
Gelukkig springen tarantulas niet, anders had ik er nooit voorbij durven lopen!
Eenmaal terug staat het diner al klaar, en daarna schuif ik zo mijn bed in. Morgen weer vroeg op namelijk.
Vandaag was geweldig! Het opstaan om 05:15 was iets minder, maar eenmaal wakker en ontbeten gaan we op pad. We varen met de kano de Napo rivier af, naar een blackwater rivier, zo donker dat het net een spiegel is. Je kunt niet zien wanneer de spiegeling begint en dat is ronduit magisch om te zien, de bomen, struiken en palmen lijken geen eind te hebben. En dan…zien we een roze rivierdolfijn! Echt fantastisch. Verder de rivier op zien we veel verschillende dieren, en na een paar uur varen bereiken we onze lunchplek. We proeven zelf gevangen piranha, hij heeft véél graatjes, maar het smaakt goed.
Na de lunch gaan we met een kayak het meer op, en dat is best spannend! Je komt heel dichtbij bomen waar van alles in kan zitten of hangen….. We mogen nergens aankomen, want er leven hier veel giftige dieren en planten. We maken een jungle wandeling met de gids. Het bos is zeer belangrijk voor de mensen die erin wonen, ze kennen de medicinale werking van de planten en gebruiken de boomstammen voor huizenbouw. Van een bepaalde stam gebruiken de mensen het sap om op hun gezicht te smeren om rimpels tegen te gaan. Daar willen we allemaal wel een pot van mee naar huis. Na de wandeling varen we terug naar de boot. Na een lekkere douche geniet ik van een fijne risotto en daarna val ik als een blok in slaap!
De volgende dag gaan we eerst naar een wand van klei waar papegaaien en parkieten komen om van de klei te eten. Prachtig om te zien hoe ze af en aan vliegen. In de middag ontmoeten we lokale vrouwen die zich inzetten voor de bescherming van schildpadden en leren we pijlen blazen. We proeven lokale gerechten en dompelen ons echt onder in de lokale cultuur. Wanneer we weer de rivier opgaan, laten we kleine schildpadjes vrij, in de hoop dat ze uitgroeien tot volwassen exemplaren. Daarna nog een canopy toren beklimmen, hoog boven de boomtoppen biedt het een adembenemend uitzicht over het oneindige woud. Wauw, wat een prachtige plek is dit.
Selva Lodge: Slapen in de wildernis
Naast het maken van een meerdaagse boottocht over de Amazone, waarbij je aan boord verblijft, is het ook mogelijk om in een lodge in de Amazone te verblijven en vanuit hier de Amazone te ontdekken. Selva Lodge is een echte Talisman accommodatie, en dus ga ik er nog even langs. Na een korte kanotocht zonder motor waarbij alleen de geluiden van de jungle te horen zijn, bereiken we het Garzacocha meer, waar Selva Lodge aan ligt. Het hoofdgebouw heeft een open concept met geweldig uitzicht over het meer en het regenwoud. De kamers bevinden zich in aparte gebouwen en hebben ramen van gaas, waardoor de geluiden van de jungle binnenkomen. Overdag spotten we toekans, apen en papegaaien. ’s Avonds trekken we eropuit en zien we insecten en kikkers. Slapen hier is echt een avontuur!
Van de Amazone naar het Nevelwoud
Lange weg weer terug naar de bewoonde wereld. Na de landing op Quito luchthaven is het nog zo’n drie uur rijden naar het nevelwoud waar de Mashpi lodge verscholen ligt.
Tegen half vier, veel later dan gepland, schuif ik eindelijk aan voor een late lunch. Daarna volgt een korte rondleiding door het hotel en de kamers. Wat een plek! De lodge is werkelijk prachtig: ruim, luxueus en met een ingetogen elegantie die perfect past bij de omringende natuur. Wat me meteen opvalt, is hoe sterk Mashpi samenwerkt met de lokale gemeenschappen. Vrijwel alle medewerkers komen uit de omgeving, en de lodge ondersteunt projecten door lokale producten, zoals jam en handwerk, in te kopen.
’s Avonds om zeven uur staat een nachtwandeling op het programma. De gidsen hopen ons een bijzonder hoogtepunt te laten zien: de zeldzame glazen kikker, doorzichtig zodat je letterlijk door hem heen kunt kijken. Ze doen hun uiterste best, checken via radio’s met andere gidsen of er al een exemplaar gespot is, maar helaas blijft de kikker verborgen.
Na afloop schuif ik nog aan voor een lichte avondmaaltijd. Ik heb nog geen honger na de late lunch, dus kies ik voor een frisse salade. Een eenvoudige maar heerlijke combinatie van lokale ingrediënten: palmhart, noten en tropisch fruit uit de regio. Het smaakt fantastisch: puur Ecuador.
De hamvraag bij reisaanvragen naar Ecuador is vaak: wat is nu eigenlijk het verschil tussen regenwoud en nevelwoud? Na mijn verblijf hier kan ik daar eindelijk uitgebreid antwoord op geven.
De volgende dag begint vroeg, om 06:30 uur, met birdwatching vanaf het terras. Vogels laten zich nauwelijks zien, maar we spotten wel een kleine neusbeer. Daarna schuif ik aan voor het ontbijt. Je kunt kiezen van de kaart of van het buffet, en tot mijn plezier liggen er granadillas en goudbessen. Als enige zit ik buiten en geniet ik van de kakofonie aan vogel-, krekel- en kikkergeluiden. Voor mijn neus rent een eekhoorn steeds een boom in en weer uit, telkens met iets in zijn bek. Hij is druk bezig een nest te bouwen.
De eerste activiteit van de dag is een hike van een uur bergafwaarts naar de rivier. Onderweg passeren we twee watervallen en eenmaal beneden volgen we een uur lang de rivier en lopen we in het water. De gidsen waarschuwen streng: steun nooit met je hand op een steen of rotswand, maar gebruik alleen je wandelstok. Binnen een minuut begrijpen we waarom – overal langs de rotsen zitten visspinnen, perfect gecamoufleerd, wachtend tot een prooi voorbij komt.
Na dit avontuur stappen we in de dragonfly, een kabelmandje dat ons in een uur terug naar de lodge brengt. Tot mijn verrassing is de lucht vandaag helderblauw, iets wat hier maar een paar keer per jaar voorkomt. Meestal hangen er wolken tussen de bomen, vandaar de naam Nevelwoud (Cloud Forest).
We hebben ceviche als lunch en rijden daarna een half uur om de kolibries te bezoeken. Wat een ervaring: ze vliegen rakelings langs je en sommige landen zelfs op je hand. Werkelijk magisch. Er worden ook bananen neergelegd om vogels, wezels en neusberen te lokken. Prachtig om te zien, maar ik heb daar toch mijn twijfels bij, dieren zouden niet afhankelijk moeten worden van gevoerd voedsel.
Terug bij de lodge laat ik me niet weerhouden: ik wil de sky-bike uitproberen. Fietsen tussen de boomtoppen is ronduit spectaculair. Ook de canopy toren van 35 meter hoog beklimmen is een belevenis op zich!
Otavalo: Markten en haciendas
De rit naar Otavalo begint met een uur hobbelen over de slechte weg en gaat daarna verder richting Otavalo. Onderweg stoppen we bij de evenaar. In Ecuador bestaan meerdere plekken waar je de lijn kunt bezoeken: het eerste monument staat vlakbij Quito, maar bleek later niet precies op de juiste plek te staan. Ook hier in de bergen is een lijn gemarkeerd met een beeld van de aarde, maar pas na nauwkeurigere metingen bleek ook dit niet exact te kloppen. Het werkelijke punt ligt ongeveer vijftig meter verderop. Uiteindelijk blijft het natuurlijk symbolisch: het is maar een lijn.
In de regio Otavalo is het onmogelijk om geen bizcocho te proeven. In Mashpi had een gids me er al over verteld, dus we stoppen bij een beroemde bakkerij die meerdere prijzen heeft gewonnen. De eigenaar vertelt trots dat zijn zus de koekjes maakt en laat me zelfs een foto van haar zien. Ik proef er één: een broos en luchtig koekje met dulce de leche en een reep kaas erbovenop. Hij noemt het mozzarella, maar zo smaakt het zeker niet. Het geheel is verrassend lekker en ik bestel meteen een schaal om te delen met mijn gids Gloria en chauffeur David.
Daarna zetten we onze reis voort en bezoeken we onderweg Hacienda Zuleta en Hacienda Cusin. Pas rond half acht ’s avonds arriveren we bij Hotel Otavalo in het gelijknamige stadje. Het was een lange dag: de afstanden zijn aanzienlijk en hard rijden is onmogelijk. Voor de chauffeur David was het een bijzonder zware dag, want hij zat in totaal bijna twaalf uur achter het stuur!
Hotel Otavalo blijkt een modern en sfeervol hotel midden in het stadje. Na een lichte maaltijd en nog wat werk is het tijd om lekker te gaan slapen.
De wekker gaat vroeg want ik wil graag nog iets van Otavalo zien. Het is bijzonder om de stad zo rustig te zien ontwaken. Ondanks het vroege uur zit de kerk al vol. Veel mensen dragen traditionele Otavaleense kleding, want het is zondag. De mannen in witte broek, blauwe poncho en hoed; de vrouwen in witte blouse, blauwe rok en een kleurrijk geweven ceintuur.
We maken nog een korte stop bij de beroemde Indianenmarkt, de bekendste van Zuid-Amerika, maar helaas blijft het bij een paar minuten. Vandaag staat opnieuw een lange autorit op het programma, met onderweg twee bezoeken aan historische haciënda’s.
De eerste, Hacienda Pinsaqui, bereiken we al na tien minuten. Het is een prachtig landgoed, maar net als bij de Haciënda's van gisteren is het onderhoud een flinke uitdaging. Binnen vind je nog steeds de meubelen die de vorige generaties in de vorige eeuw aanschaften: een tastbare link met het verleden.
Daarna rijden we verder naar Cotopaxi, een tocht van circa vier uur. Ik heb geluk, de besneeuwde top van de vulkaan laat zich even zien. Het beeld doet denken aan de Japanse Mount Fuji. Vanuit de Haciënda hier heb je een schitterend uitzicht op de vulkaan, al een reden op zich om hier te verblijven. De kamers zijn bijzonder sfeervol dankzij muurschilderingen en het gebruik van open haarden. Ik vraag me af hoe het moet zijn om ’s nachts met een haardvuur in je slaapkamer te slapen. Uniek aan deze plek is bovendien dat er nog authentieke Inca-muren overeind staan.
Eén van de activiteiten is het voeren van lama’s. Ik krijg een mandje wortels in mijn handen en moet midden op de patio gaan staan. Opeens stormen er negen of tien lama’s tegelijk naar binnen. Hun hoofden (en tanden) komen op slechts enkele centimeters van mijn hoofd. Een onverwacht en komisch tafereel.
Na dit bezoek rijden we terug naar Quito, waar ik ’s avonds de vlucht naar Cuenca neem. Het vliegveld van Quito is gebouwd door de Canadezen, en dat is te merken: modern, efficiënt en met oog voor praktische details zoals de toiletten. In heel Ecuador mag je namelijk geen toiletpapier door het toilet spoelen, behalve hier, en de luchthaven heeft er speciaal bordjes voor laten ophangen om dat duidelijk te maken.
De vlucht naar Cuenca duurt maar een uur. Wanneer ik rond elf uur in mijn hotel aankom, zit deze lange dag er definitief op.
Cuenca: Panama hoeden en koloniale charme
Vandaag staat Cuenca op het programma. Gids Wilson had ik gisteren al ontmoet; een man vol energie en enthousiast over zijn eigen projecten. Soms wat druk, maar hij brengt me wel op interessante ideeën voor onze Talisman reizen!
We beginnen bij de beroemde Panama Hoedenfabriek: Homero Ortega. De naam is misleidend, want de hoeden worden vanaf het allereerste begin uitsluitend in Ecuador gemaakt. In de fabriek worden de met de hand geweven hoeden binnengebracht door vrouwen uit omliggende dorpen en gemeenschappen. Ik zie hoe twee vrouwen met een enorme zak binnenkomen. Meneer Juan, verantwoordelijk voor de kwaliteitscontrole, bekijkt elke hoed zorgvuldig. Alleen de best geweven exemplaren worden geaccepteerd; de rest gaat terug. De geselecteerde hoeden worden vervolgens voorzien van een rand, daarna gewassen, gedroogd en in kleur of bleekbad gezet, om uiteindelijk in de juiste vorm te worden gebracht. De finishing touch vindt plaats in het naaiatelier. Het resultaat mag er zijn: zelfs Koning Charles en Johnny Depp dragen een Homero Ortega-hoed. In het voorbijgaan ontmoet ik kort de zoon van de familie, die inmiddels de leiding heeft overgenomen.
Aan het eind van de rondleiding beland ik in de winkel. De prijzen lopen uiteen van 30 dollar tot maar liefst 4000 dollar voor de meest exclusieve exemplaren, die uiteraard achter glas staan. Natuurlijk pas ik er een paar.
Daarna wandelen we door het oude centrum van Cuenca. We bezoeken de kathedraal en verschillende gebouwen rond het centrale plein, en onderweg neem ik een kijkje in vier hotels. Ook proef ik de lokale specialiteiten waar de stad zo bekend om staat. Een absolute aanrader volgens de gids is Helado la Tienda, een ijsje bereid volgens een geheim recept. Vervolgens bezoeken we een eeuwenoude apotheek van Dr. Sojos, die een bruisend drankje bedacht met geheime ingrediënten. Er is veel vraag naar, want we sluiten achteraan in de rij. Ook bij de nonnen krijgen we een drankje aangeboden, Agua de Pitima, eveneens een recept dat streng geheim wordt gehouden.
Voor de lunch kies ik bewust voor de klassieke Ecuadoriaanse keuken. Met onze reizigers wordt meestal gegeten in restaurants die de nieuwe keuken serveren, verfijnde gerechten met lokale ingrediënten, maar ik wil graag de traditionele smaken ervaren. In Ecuador betekent dat vaak cavia. Ik krijg zelfs de kans om in de keuken te kijken hoe ze aan het spit worden geroosterd. Zelf heb ik geen grote trek, waarschijnlijk door de hoogte, en bestel daarom kleinere gerechten: tamales, empanadas, mote sucio (maïs met vlees), mote pillo (maïs met ei) en een glas vers sap.
Na de lunch rijden we naar een uitzichtpunt vanwaar je een spectaculair panorama over de stad hebt. De laatste inspectie van vandaag is het hotel waar ik zelf verblijf. Het geldt als het beste hotel in Cuenca en behoort, net als Hotel Otavalo, tot de Art Hotels-groep. De overeenkomsten zijn duidelijk te zien in stijl, kamers en menukaart. Voor het diner krijg ik een ceviche van garnalen aangeboden, terwijl ik vanuit het restaurant uitkijk op de koepels van de kathedraal. Speciaal voor de Dag van de Vrouw zijn ze van hun vertrouwde blauwe verlichting veranderd naar paars.
Guayaquil: Tropische afsluiting
Om acht uur word ik opgehaald door Wilson en Giovanni. We rijden naar Nationaal Park Las Cajas voor een korte hike van een uur. Meer tijd is er helaas niet, maar het landschap is indrukwekkend: ruig, stil en hoog. Het hoogste punt ligt hier op 4.150 meter boven zeeniveau en dat merk ik meteen. Mijn hoofd staat onder druk en ademen gaat moeizaam. Het is duidelijk verstandiger om dit park pas te bezoeken wanneer je goed aan de hoogte gewend bent. Zolang het pad vlak of naar beneden loopt, gaat het prima, maar zodra ik omhoog moet, voelt het alsof ik een bulldog ben die niet door zijn neus kan ademen.
Na de wandeling rijden we in drieënhalf uur naar Guayaquil. Hoe verder we afdalen, hoe meer het landschap verandert: tropischer, groener en merkbaar warmer. Langs de weg zien we bananenplantages, rijstvelden en garnalenkwekerijen: dit is duidelijk een vruchtbare regio waar veel producten worden verbouwd.
Onderweg maken we een stop die voelt als een klein paradijs: een openlucht fruitwinkel met een overvloed aan tropische lekkernijen. We proeven van alles: zapote (een oranje vrucht met grote pit), roze bananen, suikerriet, heerlijke mango en een bijzonder drankje uit een kokosnoot. Het bestaat uit kokoswater, honing en sterke drank van suikerriet: pittig, maar geserveerd in een kokosnoot met een klein kraantje erop is het onweerstaanbaar lekker.
In Guayaquil staat eerst een bezoek gepland aan Hotel del Parque. Een prachtig hotel, en ik ben blij dat ik nu precies weet waar het ligt in deze beruchte stad. Na een late lunch bekijk ik nog een ander hotel. Ik wist dat ze nog niet geopend waren, maar was benieuwd naar de voortgang. Er is nog veel werk te doen, maar het belooft een bijzonder project te worden en zeker interessant voor Talisman.
Daarna volgt een snelle stadstour. Guayaquil doet denken aan een warme Spaanse stad aan het water: een levendige boulevard met restaurants, winkels en een ontspannen sfeer. Toch blijft er geen tijd om echt rond te dwalen, want om acht uur vertrekt mijn vlucht. Op naar huis!
Van koloniale steden en kleurrijke markten tot nevelwoud en Amazone: Ecuador is een wereld op zich. Wil je zelf ervaren hoe veelzijdig dit land is? Neem dan contact met me op via ronda@talisman.nl of 088-7755900. Ik inspireer je graag!
Accommodaties uit deze blog