Geplaatst op

E en reis door Peru is per definitie een reis vol contrasten. Veel mensen associëren het land direct met de Inca’s, maar er zijn nog zeker tien andere belangrijke precolumbiaanse culturen (o.a. Moche, Huari en Chavín). Wie ‘Peru’ zegt denkt aan de Andes, maar het grootste deel van het land is vlak, bestaat uit jungle, daarnaast is vrijwel het gehele kustgebied van Peru een woestijn! In Peru grenst de woestijn aan zee, het regenwoud aan meer dan 6000 meter hoge bergtoppen en een miljoenenstad (Lima) weer aan de woestijn. Het is ook een land met nog heel veel geheimen: in geen enkel ander land ter wereld zijn archeologen nog honderden jaren verzekerd van werk!

Peru: een land vol contrasten

De reis naar Peru die ik in december 2012 voor Talisman maakte stond louter in het teken van hoogtepunten: ik bezocht Lima - behalve de hoofdstad van Peru ook de gastronomische hoofdstad van Zuid-Amerika -, de woestijn van Paracas, de stad Cusco in het hoogland, de Valle Sagrado (Heilige Vallei) van de Inca’s en natuurlijk Machu Picchu. Het was als een weerzien met een goede vriend: voor een deel voelde alles heel vertrouwd aan, anderzijds kon ik merken dat er dingen veranderd zijn. Zo zag ik een aantal nieuwe accommodaties waar ik erg enthousiast over was.

Cusco was voor de Inca’s het middelpunt - ‘de navel’ - van de wereld. De Spanjaarden wisten de stad om te toveren tot een koloniaal juweel, gebouwd op de resten van de oude Incastad. En met de komst van de toeristen veranderden de oude koloniale gebouwen in de loop van de 20e eeuw in elegante, comfortabele hotels. Hotel Monasterio, gevestigd in een voormalig klooster, was al sinds lange tijd een begrip. In 2012 zijn daar het wellicht nog mooiere hotel Palacio Nazarenas en het beslist zeer stijlvolle Marriott hotel bijgekomen. Zelf sliep ik in hotel Inkaterra La Casona, gevestigd in een van de oudste koloniale gebouwen van de stad. Het is als een reis terug in de tijd, maar ook een sprong voorúít: de historische ambiance, het uitgelezen comfort, de excellente service en de aangename gemakken van moderne faciliteiten vloeien hier moeiteloos in elkaar over. Niets detoneert.

Bijzonder waren ook de excursies. Mijn kijk op Lima is echt verruimd door Talismans ‘Culinaire tour’ en de geweldige kennismaking met het Museum Larco Herrera - misschien wel het mooiste museum van Peru. Vooral hier wordt zichtbaar hoe groot de culturele rijkdom van het land wel niet is. De expressieve beelden, de kleurrijke wandtapijten, de met sierlijke motieven beschilderde kommen, bekers en vazen weerspiegelen de complexiteit en veelzijdigheid van een hybride cultuur. Ik combineerde het schone met het aangename en bezocht ook de markt van Surquillo waar ik verschillende soorten Peruaans fruit proefde. In één van de beste visrestaurants van de stad, midden in de visserswijk Chorrillos, genoot ik de lunch. ’s Middags wandelde ik met mijn gids langs de barokke kerken en paleizen in het oude centrum. En telkens is het dan weer de accommodatie die zo’n mooie dag glansrijk omlijst: in mijn geval het luxueuze, elegante Miraflores Park Hotel.

Lima culinaire tour

Lima culinaire tour

Lima culinaire tour

In de Valle Sagrado hangt een enigszins mystieke sfeer; niet voor niets bezochten ook de Dalai Lama en zijn gevolg deze vallei. Tijdens een tocht te paard stuitte ik op de ruïnes van het buitenverblijf van Inca-keizer Huayna Cápac. Ik zag de zoutpannen van Maras en een agrarisch proefstation van de Inca’s bij Moray. Maar dat was niet het bijzonderste. Boven alles raakte ik onder de indruk van het Parque de la Papa, niet ver van Pisac in een zijdal van de Heilige Vallei. De excursie is alleszins de moeite waard, vooral omdat je hier inzicht krijgt in de manier van leven van de boeren in het hoogland. Onderweg kwamen we langs de meest schitterende landschappen en een aantal afgelegen, geheel uit leem opgetrokken dorpjes. De Andescultuur is in de loop der eeuwen weinig veranderd; de tradities en rituelen van de Indiaanse bevolking hebben niet of nauwelijks aan belang ingeboet. Het Parque de la Papa is een sympathiek, kleinschalig agro- en ecotoeristisch project waar de vaak straatarme boerenbevolking rechtstreeks van profiteert. Negen dorpen ('comunidades') hebben zich verenigd en dit project in een paar jaar tijd gerealiseerd. Mijn gids leidde mij rond door het gebied en gaf uitgebreid uitleg over de culturele en religieuze aspecten van het leven in de Andes alsook over het belang van de aardappel in deze cultuur. Deze excursie bood echt een blik achter de schermen en vormde een prachtige aanvulling op de meer reguliere excursies naar ruïnes en markten.

Kortom: de goede vriend was niet echt veranderd, ik heb hem alleen weer wat beter leren kennen.