De hele reis was één groot hoogtepunt!

Van Talisman kregen wij het verzoek om een verslag te maken van onze reis naar Namibië en Botswana in maart 2014. Het kon een klein reisverslag zijn, of bijvoorbeeld over een hoogtepunt. Maar dat is nog niet zo’n eenvoudige opgave als je de hele reis als één groot hoogtepunt hebt beleefd en daarbij als fotografieliefhebber enkele duizenden foto’s hebt om uit te moeten kiezen. Daarom hebben we er voor gekozen om meerdere fantastische ervaringen kort toe te lichten en met u te delen.

Onze start in de Namib woestijn met z’n rode zandduinen deed ons al meteen in zo’n andere, betoverende wereld belanden dat Nederland op slag was vergeten. Het slapen in de open lucht op het dak van onze lodge, onder een werkelijk niet te beschrijven sterrenhemel, bracht ons in hogere sferen. We vonden het zonde om onze ogen te moeten sluiten maar de volgende morgen werden we meteen al weer getrakteerd op de geluiden van de naburige jakhalzen.

De omweg van Henties Bay naar Cape Cross en v.v. was zeer de moeite waard. Hans had niet zo veel met zeehonden, de Kaapse Pelsrob in dit geval, maar achteraf was hij ook zeer onder de indruk van de tienduizenden, best wel luidruchtige dieren. Via de houten loopbrug kan je ze perfect bestuderen en fotograferen.

Damaraland is een ruig en het dunbevolkste deel van Namibië. Hier hebben wij het geluk gehad de zeldzame woestijnolifanten te spotten. De sfeer in Damaraland Camp was geweldig. Bij elke aankomst en maaltijd werden we hartelijk door een aantal personeelsleden toegezongen in prachtige meerstemmige klanken. Zij hadden er minstens net zoveel plezier in als wij. Op de ochtend van ons vertrek werd speciaal voor ons tweeën het voltallige personeel opgetrommeld voor enkele laatste liederen. De solo van “The lion sleeps tonight” mocht ik voor mijn rekening nemen.

In Etosha hebben we voor het eerst in ons leven de kans gekregen uitgebreid Hyena’s in het wild te observeren, wat hebben ze toch prachtige markante koppen. En hoe vaak krijg je in je leven de kans om een drinkende giraffe in het wild te zien? Tijdens ons verblijf in Onguma Tented Camp viel ons dit prachtige tafereel ten deel, zomaar zittend op de veranda van onze tented lodge. Het duurde wel 10 minuten eer dit prachtige dier zich in deze kwetsbare pose durfde te manoeuvreren, genieten was het !

Ntwala Island Lodge in de Caprivi streek was één van de vele mooie verblijven van onze reis. Met slechts 4 suites op dit eiland en wij als enige gasten, hadden we de beschikking over een privé bootje met een immer goedgeluimde ranger. Al varend over de Zambezi en Chobe-rivier hebben we de prachtigste vogels gezien zoals de bijeneters, ijsvogels, rode kardinalen, enz. Hier hebben we een van de mooiste momenten van onze vakantie mogen beleven. Vanuit het hoge struikgewas vlak voor onze boot kwam een grote kudde olifanten in looppas op het water af die zich al drinkend, badderend en spelend, zeer goed in het water vermaakte. Op enig moment waren er wel 38 olifanten in een drietal kuddes in zicht. We hebben hier wel 1 ½ uur naar gekeken en konden de hele dag verder nergens anders meer aan denken, zo vol waren wij hier van.

Een uitstapje naar Zambia om de Victoria Falls te aanschouwen was de wat ingewikkelde reis (vanwege meerdere overstappen omdat de grensovergang niet anders dan met een bootje kon) meer dan waard. Alle aansluitingen tijdens onze reis waren overigens perfect geregeld. De helikoptervlucht boven “The Falls” was het hoogtepunt want dan kan je pas de grandeur van de hele waterval overzien. Het Royal Livingstone Hotel was een perfecte plek om enkele dagen tot rust te komen. Zeg nou zelf, rondom welk hotel lopen er apen, zebra’s en giraffen vrij rond. Zie je de mist van de waterval en de zonsondergang vanuit je kamer. Loop je via de hoteltuin binnendoor naar de waterval en ervaar je een geweldig culinair aanbod met het meest uitgebreide ontbijtbuffet dat wij tot dan toe ooit hadden meegemaakt. Als vegetariër heb ik zelfs een heel klein stukje krokodil gepakt, wat tot mijn verbazing best lekker smaakte en absoluut niet taai is zoals ik had gedacht.

In een 4 persoons Chesna, wat al een belevenis op zich is, zijn we naar Kalahari Plains Camp gevlogen. Ons doel was de duizenden Flamingo’s die zich hier in de zoutpannen ophouden, we waren immers precies in het goede seizoen. Met de gids hebben we meerdere zoutpannen bezocht maar de flamingo’s bleven onvindbaar, de natuur is lang niet altijd te voorspellen blijkt maar weer. Gelukkig hadden we al wat flamingo’s gezien in Walvisbaai.

Wel hebben we in de Kalahari een fantastische wandeling gemaakt samen met de bosjesmannen (en vrouwen), een van de oudste volkeren ter wereld. Hierbij hebben ze ons op een zeer ontspannen en open wijze, ze hadden er zelf duidelijk ook veel plezier in, een beetje inzicht kunnen gegeven in hoe ze in dit vaak dorre land al zeventigduizend jaar op primitieve, maar zeer efficiënte manier hun leven leiden. Zo maakten ze o.a. een val voor vogels en groeven een knol op waaruit je zeer veel water kan drinken en die hierna weer terug geplant wordt waarna deze weer verder groeit. Ook haalden ze een schorpioen uit de grond die jonge mensen als tijdverdrijf tegen mestkevers laten vechten (de schorpioen wint overigens altijd). Prachtige mensen die zeer dicht bij de natuur staan!

Ook zeer bijzonder was hier het bezoek aan de stokstaartjes. Normaal duiken deze zeer schuwe diertjes meteen hun hol in als ze mensen (of ander onraad) zien naderen, maar in dit kamp hebben ze de volgende oplossing bedacht: huur een plaatselijke bosjesman in om elke avond en ochtend bij de holen door te brengen zodat hij het laatste is wat ze zien als ze gaan slapen en weer het eerste als ze uit het hol komen. Vooral de jongen weten dan niet beter of hij hoort er gewoon bij en zijn niet bang meer voor mensen waardoor je ze heel dicht kan benaderen. Als je in de buurt gaat zitten klimmen ze soms zelfs tot op je schouder en wordt je als uitkijkpost gebruikt. Bij mij kwamen ze op mijn been zitten wat ik al een heel bijzondere ervaring vond. Dit super schattige jong is hier 3 à 4 weken oud en nog maar enkele dagen eerder voor het eerst uit het hol gekomen.

Het mag duidelijk zijn dat dit een onvergetelijke reis was, niet in de laatste plaats door de logies in de vele mooie lodges met zeer kundige gidsen.

Gerda de la Rie en Hans Slingerland